tırsak hayatlar
binbir zincirle baðlanmýþýz!
duymayý býrak da iþit artýk!
ey ’kendisine ’’insanlýk’’ diyen
baþkalaþmýþ kuru yýðýn!
önce koþmayý unutturmuþlar bize.
oturan insanýn miskinliði gelir iþlerine.
durmak,yaratýlýþa ihanettir oysa.
devinim üzerine kuruludur kosmos,
kaskatý kesilmiþ þu taþ bile canlýdýr,
her saniye ’’yok’’ olup yeniden ’’var’’ olan!
ölü sandýklarýnýn hepsi diri bizden!
sonra hiyerarþi geldi üzerine...
hepimizin sahibi bir iken,görünmeyen,
ve hiçbirimizin sahibi yok iken,görünen,
bir senin-benim kavgasýdýr ki,baþladý!
çitler,dikenli teller,surlar belirdi!
saf saf ayýrdýlar,böldüler bizi...
bölücüler bölmekle yetinir mi?
bu çok parçalýlýk hali
korku sahibi olmadan bir-leþir mi?
korku hayatlarý,imparatorluklarý,
sindirme devletleri...
hayatýmýz oldu bir açýk hava hapishanesi!
Tanrý’yý sevmeyi unuttuk
Tanrý’dan,sevmekten çok,korktuk!
komþumuzu,eþimizi,dostumuzu...
sevmedik,korktuk!
barkýmýzdan,bahtýmýzdan korktuk!
duraðan,hiyerarþik,çok parçalý,
ve týrsýk hayatlar...
binbir zincirle dört cenahtan baðlamýþlar!
yeryüzü tanrýlarý!
envai çeþit put yaratmýþlar!
kendi hesaplarýna kutsamýþlar!
çaðlar,kendi azizlerini doðurmuþ da,
bize diz çökmek kalmýþ!
bize itaati aþýlamýþlar!
kimimiz kurmaylýðýný yapmýþ,
kimimiz provakatörlüðünü...
baðlandýðýmýz zincirin de kendisi
biz olmuþuz!
öyle bir düzen ki,
hayvanat daha saygýlý soyuna!
hayvanat asýl medeni!
hayvanat Tanrýca merhametli!
ey özgürlük adýna ölüme koþan!
dilediðince sivil itaatsizliðini sýrtlarn!
senin baþkaldýrýþýn bile emir üzerine!
isyanýn,beklenen plan dahilinde!
insanliðin sonu,dünyanýn sonu deðildir!
duymayý býrak,iþit!
medeniyet mahkumlarýyýz biz!
asýl insanlýk suçu bu dur inan!
varlýðýna kadem basýlan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.