Hayat hikayelerim okunuyordu, gece güne girerken
Bilmem hangi ayýn kaçýnda, kaç günahkar doðarken
Sesler yükseliyordu minarelerden es-salatü ves selamu…
Gam kaplamýþ tüm sokaklarýmý arýyorum kendimi
Toplanmýþ kolu komþu kalabalýk meydanda
Gönül defterim açýlmýþ yeniden
Gözlerim kapalý okuyorum bir bir
Þahitlerim hep orda, yüzüm çok gergin
Dualar gýrýla, sorgumsa çok haþin
Beyaz gelinlik giydirmiþler gönlüme
Bedenimse periþan, darbelerde yüreðim
Sevgilim yok yanýmda, yolsa çok uzun
Açýk kalmýþ pencerem, nefeste þairim
Gördüðüm doðruysa vay halime
Baktým herkeslere, içinde tek sen yoksun
Mavi bir tülbent var baþýmda, ellerimde yüreðin
Islýk çalar zebaniler keyifler dört köþe
Sanki kral onlar, üþüþürler hep birden
Huzur koymadýlar bende, nede neþe
Elver sevgili zordayým ,çok dardayým
Þimdi ,sen ortalarda görünmüyorsun
Masumca rüyaya yatarken zor gönlüm
Yazgýlarým zulmette mi duruyor
Yaðýyor yaðmurlar topraðýmýn üstüne
Kocaman karanfiller açýyor
Bende karanfillerle açarken gözlerimi
Yeniden doðuyorum seninle…
Þimdi yüreðimdeki uykudan uyanma vaktimdir
Ey yar! yeniden doðuþum; senin büyüme saatindir
Bak iþte yeniden doðuyorum…
23-08-2009 Hayrettin