Bu Şehir
Bu þehir zulüm bana
Bu þehir ölüm
Yokluðun dolu ya sokaklarýnda
Sensiz her adýmda bin kez ölürüm.
Bu þehir zulüm bana
Ýniþi ölüm, çýkýþý ölüm
Seni çok sevdim, seveceðim
Kaç kez istersen iste
Ben de o kadar ölürüm.
Bu þehir zulüm bana
Kokundan uzaklarda bilirim
Dokunamadým ya
Saçýn için bilsen... Say
Tanesi kadar ölürüm.
Bu þehir zulüm bana
Sevmedim uykusunu
Hep sensizliði gördüm
Oysa sana dokunan bir gün olsaydým
Gülümserdi köþeler
Gülümseyerek ölürdüm.
Bu þehri sen doldurmalýydýn
Seni yazmalýydý caddeler zulmünü deðil
Sen güldün alý þan etmiþ kendine
Ben sana vurgun bülbüldüm
Bilemedin
Her tonun için kaç kez ölürdüm.
Beyazlarýna yüreðim kapýldý
Gülümsemen çýldýrttý göðsümü
Sensizlik gömleklerden zulüm
Titretti geceler boyu sensizlik
Varlýðýnla yokluðun denkleþti ya
Ýnanmazsýn
Her nefeste burnumda tüttü ölüm.
Birazcýk sevseydin keþke
Seninle baharlar gelecekti,
Kuzular yazý meleyecekti
Bak mevsimler gecikti
Acý bir rüzgâr esti bir yerlerden
Alýp götürdüðünden beri beni
Bu þehir bana zulüm
Yaþamak gibi
Sensiz bu þehir bana ölüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.