TÜKENDÝM(K) Hoyrat harcanan zaman dilimlerinde, Bir farkýmýz olmalýydý bizimde. Yürümeye çalýþýrken doðru denen yolda Çelme takmalýydýk hayatlarýmýza. Yavan ve kasvetli gecelerde Bölmeliydi uykularýmý “biri” Ve o biri sen olmalýydýn… BÝLÝYORUM(Z)
Nedir ki doðru bilinen? Dost kalabilme çabasý içindeyken Düþüncelerimize lanet okuyan “biz” Direnen ben, susan sen. Cümle aralarýnda geçse de özlemler, Kirletmemek adýna, söz yürekte kalýr. Doya doya “canýmsýn” diyemeyiz Gözlerde konuþuruz, kirpiklere takýlýr, Sevgiler düþmesin diye kývran sakda acýdan Aðlamayýz, düþme korkusundan. Tutmalýydý biri ellerimden Ve o biri sen olmalýydýn BÝLÝYORUM(Z)
BÝTTÝM(K) Bir çift yürek eriyor ellerimizde Seyrediyoruz sessiz gecelerde Gün bize düþman, eli tetikte. En çok da haykýramamak koyar, Dile gelen, düþmez dudaktan. Ya bitecek söylenmeyen ne varsa. Ya dostluða saygýdan boyun eðilecek. Bakamadýðýn(m), bir çift hülyada, Eriyeceðiz, her gün doðumlarýnda. Rüyalarda sürecek, ten kavuþmalarý Ve bin heceli aþký itirafýnda Yalan tek bir hece düþecek dilden Dostluk adýna BÝTTÝM(K)...
Böldüðün tüm rüyalarým ve tutamadýðýn ellerimin þiiridir bu sana…
Neþe ATAY Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalem Sızım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.