hayat boyu koþtun
kimi zaman Deli dumrul
kimi zaman Sungur’dun.
’’enver’’di asýl adýn!
yayýn gergindi daim
okun keskin.
bu erek için
çok yollardan geçtin.
caymadýn
ve saymadýn
adýna takýlan mahlaslarý,
parkana asýlan niþanlarý!
öyle çok sevdin,
hülyan dünyana karýþtý
peþinden gittin.
fazla geldi,ikaz edildin,
olmadý sürgün yedin!
vatanýndan
’’imana eþ deðer’’dediðin amacýndan
uðruna hain sayýldýðýn davandan
iþte böyle koparýldýn!
’’baþarýsýzlýk,baþarýlarý sürükler
çok zaman ardýndan.’’
beklemediler,damgalandýn.
þimdi bugün susar,
sen konuþ hain kahraman!
tarihe ses bahþet
duyulsun dört yandan!
geçmesin adýn bir daha,
olur olmaz yerlerde!
zikredilme
geçmiþ yargýçlarýnýn önünde!
yüklemesinler sýrtýna
yüzyýllarýn gamýný!
biliyorum kýskanacaklar
anlatýnca esrarýný!
ötelerden bir ses geldi,
iþitmekte kulaklar.
sinmiþ köþelere
cem-i cümle korkaklar,
eminim kaçacaklar!
’’kalabalýk...
sisler içerisinde ortalýk...
metal,soðuk et ve karanlýk...
meydana dayandýk.
tanýmadýðým yüzler,
yabancý gözler,
çoðu gönülsüzler.
ben gönlümü döküp gelmiþim.
umut iþte,
peþinden sürüklenmiþim.
......
kýlýcýmla yattým her gece.
içime,acýmý,derine attým.
zamandan ayrý
ve tüm çabam boþaydý
var deðildim artýk,yoktaydým.
herkesin gözünde küçük bir noktaydým.
siyahtým,kandým,aptaldým.
yine de yýlmadým.
bu bir gidiþti,kaçmadým.
gittiðim yerden doðacaktý belki güneþ,
güneþ,beni itenleri bile
etrafýna toplayacaktý.
özlemlerim zaferle son bulacaktý!
hep birlik olacak,ruhum uyanacaktý!
ben kimseyi satmadým,
herkes beni sattý.
ama çoðu sattýðýný sandý.
erekleriydi sattýklarý.
onlar sattý,
yakalarýna apolet taktý!’’
ses kesildi.
ahenkli bir týnýsý vardý,tok,
hýrýltýlaþtý!
susma,dirilt aklýmýzý
kaldýr tozumuzu dumanýmýzý!
konuþ ey yasaklý!
’’çok acý çektim.
ama çeke çeke bitirmiþtim.
þuurum yerinden uzaklaþtý
öyle bir an geldi.
bu faslý bitirme vakti...
aklým alnýmdan ter olup aktý
kýlýcýma damlayýp parlattý
ýþýk gözümü aldý.
mitralyözler anýrmaktaydý.
bu,kýyametin düðünü olmalýydý.
mahmuzladým atýmý.
ardýmda býrakýyordum ardýmý.
sisler içinde ortalýk
metal soðuk et ve karanlýk...
ardýmda vataným
ardýmda baþtan kaybedilmiþ
iki abide zafer.
biri inancým,
diðeri kadýným...
hiç sahip olamadýðým...
kapattým gözlerimi,
kýlýcýmý savurdum
Allah’ýn esmasýný sayýkladým.
atým dolu dizgin
yürüdüm mitralyözlerin üstüne!
budur tüm esrarlý hikaye!
veda vakti,ebediyete!’’
nefesim tutuklu.
çýkamadý aðzýmdan
kafamdaki hiç bir cümle.
susmustum!
ve susmalýydým!
esrarý bilen ben,
cümlesinden saklamallýydým!
o böyle istemiþti,
yasaklý kahraman!
enver!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.