Hani bazý tipler vardýr. Sen küçüksündür, o gençtir. Haddinden fazla yakýþýklýdýr. Evlerine gittiðinde kimseye fark ettirmeden fotoðraflarýna uzun uzun bakarsýn. Ama sen küçüksündür!
Teyzeler onu över över bitiremez. Çapkýnlýðýnýn köküne kadar övülür/ovulur. -sonra üstüne bir tutam nane atýlýr- :)
Sen küçük olduðun için ezilirsin. Deðil varlýðý, adýyla ezer seni. Zaten görmek hiç nasip olmamýþtýr beyefendiyi(!)
Bir gün gelir.. Sen büyümüþsündür. Ona benzeyen birini görüp onu hatýrlarsýn. Abisi sanýrsýn!
Ondan biraz daha kiloludur. Saçlarý da uzun deðildir. O zat sanki seni ilk kez görüyormuþçasýna bakar senin günlük kýyafetli haline...
Baþtan aþaðý süzülürsün. -süzüldükten sonra tekrar kaynatýlýrsýn- :)
Evet, o abisi deðildir. Çünkü o zat artýk abi(!) olmuþtur!
Tanýþýyormuþ havasýnda senden söz bekler. Ýlk sözünde de sana adýnla hitap eder... Buna raðmen süzülmeye devam edilirsin günlük kýyafetli halinle...
-ve bu ilginç macera sana sevgilini bir anlýðýna unutturur yerine geçmez... ama unutturur iþte!-
Büyümüþsün(üz)dür! Vazgeçtiðin topraklar senin olur. Duygularýn da o uzun saçlar gibi çerçevede kalýr. Çerçeve bulanýr! Sosyal Medyada Paylaşın:
buztutkusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.