Çay Molası

Dinle hikâyemi hele,
Basit deðil bu mesele.
Çayýn renginde albeni,
Bakýþý der gel iç beni.
Kokusundaysa usare.
Bu albeniyle usare,
Alýr götürür insaný ;
Hoþ, asude iklimlere.
Sanki,çaydan huzur yansýr,
Duvardaki kilimlere.
Belki de sýrf bu nedenle,
Kilim desenli çayhane.
Mekan olur çay sevene.
Cümle sakinleri orda huzur bulur,
Sohbetler pek koyu olur.
Ýþte böyle bir güzelliktir çay molasý.

Bu sükunet ortamýnda,
Görünce çaydanlýkla demliði,
Ýçi içine sýðmaz bardaðýn;
Kaþýkla bir türkü tutturur.
Cümle sakinler bu türküyle mest bir hâlde oturur.
Siner ruhlara çay molasý

Mevsimlerden de yaz ise,
Gölgesi koyu ise çardaðýn bir de
Ýþte o zaman denir molaya çay molasý.
Daha bir güzelleþir damakta tadý,
Mis gibi demli taze çayýn.
Ne köþkün kýymeti kalýr ne sarayýn.

Çaydanlýkla demlik,
Nadide bir sýrrý paylaþýr
Demlikte çay çaydanlýkta su masallaþýr.
Ateþ suyun aklýný alýr.
Su bir vaveyla koparýr.
Bir asude keyif için,
Çaydanlýkta su çalkanýr,
Demlik ketumlaþýr.
Bardak tutamaz sýrrýný
Þýngýr þýngýr sallanýr.
Sürer gider çay molasý,
Katýlanlar keyif alýr.

Âdet olduðu üzere
Gelir gider tepsilerde üstü dumanlý bardaklar.
Yýllardýr çay molasý içinde huzuru saklar.
Alan memnun satan memnun,
Bu molayý kim yasaklar.

Dem çay demidir,
Damak burar, bizi sarar.
Çay içmeyi bilmeyenin ,
Kârý yoktur külli zarar.
Malum olduðu üzere,
Her þeyin,çoðu zarar azý karar.
Bu düsturca verilmeli tam deminde çay molasý.
Ankara,21.08.2009 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: