Uzantýsý sensin her þiirimin. Kalemimin son seviþmesi kâðýtla. Yerine getirilmesi gereken bir görev gibi. Mecburen yapmak zorunda kaldýðým bir ödev gibi.
Hâlbuki o kadar haz alýyorum ki yazmaktan. Þiirlerimde, ona yer vermeyeceðim diyemiyorum. Tam þiirin en kafiyeli yerinde senin adýn geçiyor. Þiirde ne bütünlük ne de kafiye kalýyor.
Aþk sen her þiirimin uzantýsý olmuþsun. Þiirlerim de mutlaka, kendine yer bulmuþsun. Aþk býrak þiirlerimin mistik güzelliðini. Gerçek hayat da bul beni senin yüzünden kayboldum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustapcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.