NEFSİME...!

Ey firavunlaþmýþ nefs-i- þeririm,
Su-i- zan eyleme, hüzn-ü- zan eyle.
Ben etten , kemikten, güçsüz fakirim,
Gülme bu bedende, sen figan eyle,

Basýlýp geçilen, çamur topraksýn,
Ömrün iki günlük, iki yapraksýn,
Ýki göz bir akýl, birde idraksýn,
Olmabe aþikar,sen pinhan eyle.

Senmisin? benmiyim?bedene sahip,
Geldinde kuruldun, ben oldum garip,
Bu ne biçim durum,ne kadar acip,
Gitte garip gönlüm,ergüvan eyle.

Baþý asimanda,etek yerlerde,
Küçük daðlar onun yatar seherde,
Kendin baki sanýr, rahat gülerde,
RABBÝM, kopar benden, imtihan eyle.

Kendim beslemiþim, olmuþ demirden,
Daim herþey ister,þöyle emirden,
Nasýl kurtulacam, onun derdinden,
Ey HAK onu eðit,ol gulam eyle.


Sosyal Medyada Paylaşın: