Kapýlýr ,zamanýn rüzgarýna insan. Ne yaptýðýný göremessin. Rüzgar sürükler, savurur... Ve bir gün, rüzgar diner... Bir de bakmýþsýn, Solmuþ çiçeklerin.... Yetiþtirdiðin her þey eksik.. Yarým kalmýþ bir þeyler Yalnýzlýk bu paylaþýlamaz.. Mahkum kalýrýz bazen. Þimdi,tam bulmuþken seni. Kaybetmek niye... Söyle baharým,yazým... bu çiçekler benim deðilse,kime..... Sosyal Medyada Paylaşın:
DAĞCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.