KÜÇÜKKEN

ben küçükken,
evin üst katýnda lüks arabalarýn geçiþini izlerdim,
sobanýn kenarýnda uyur, sobada piþmiþ kestane yerdim,
hiç büyümek istemezdim,

ben küçükken,
kuþlar gibi uçmak , uzaklar diyarýna gidip ,özgür olmak isterdim,
padiþahlar ülkesinde prenses olmak isterdim,
okula gidip geleceði , düþünmek bile istemezdim,

ben küçükken,
hiçbir þeyden habersiz, düþler kurmayý çok severdim,
akan çaðlayanlarýn kenarýnda ördeklerle oynamayý çok severdim,
bakkalýmýzdan sakýz çalmayý, hiç unutmazdým,

ben küçükken,
ellerim nasýr tutmuþ toprakla oynamayý çok severdim,
bir elmayý paylaþan arkadaþýmý çok severdim,
hiç bilmezdim aþýk olmayý,

ben küçükken,
ananemin o güzel ellerinden güzel kokan kurabiyelerini yerdim,
dedemin seni kavuncuya vericez deyiþini hiç unutmazdým,
ve hep çocuk kalýp , sevildiðimi bilmek isterdim,

ben küçükken,
ananemi , dedemi çok severdim,
annemi , babamý da çok severdim,
ama onlarýn mutsuz olmasýný hiç istemezdim,

ben küçükken,
ben hiç aðlamak istemezdim,
sevdiklerim yanýmda olsun isterdim,
çünkü onlarý kaybetmekten çok ama çok korkardým.


þiirimi okuyan MUSTAFA ZORLAYA çok teþekkür ederim,yüreðine saðlýk

Sosyal Medyada Paylaşın:

Sibelhy Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Hayat.. KÜÇÜKKEN bendeki bu aşk niye! Götür beni vagon, kaçır beni gemi.. Trend kızları.. Pardon