dün akþam gözlerim takýldý yine o çok uzaktaki batan güneþe yine karanlýk olacaktý sensizlik ateþ olup yakacaktý yine halbuki sen içimdeydin bana benden daha çok yakýndýn peki içimi yakan gözlerimi yaþartan bu acý neydi cismini tanýmlayamadýðým tarifi imkansýz bu duygunun adýný hasret koydum karanlýk gecelere sakladýðým hasretimi kimselere söyleyemem çünkü buralar ýssýz buralar çýldýrtan gecelere mahkum ben seni usulca düþlerimde uyuturken karanlýk odalarýn aydýnlýða düþmeyen köþelerinde sana þiirler yaktým senden habersiz senden çok uzaklarda kimseler bilmez içimdeki seni ve karanlýk geceleri yalnýzlýðým bazen öfke bazen özlem olur ve o sayfalar sen kokarsýn gülüm her gece kalemimden dökülen hasret sözcükleri beyaz gelinlikli sayfalarla nikahlaný ve ben o nikahlarýn tek þahidiyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
veysi yücelişli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.