Takvimler, o istasyonu gösteriyor, Saatler, o terminali gösteriyor. Hani geri geleceðim deyipte gelmediðin, O istasyonlar ve terminalleri gösteriyor...
Resimler hep en tarafsýz haliyle seni gösteriyor, Gazetelerde manþet hiç deðiþmeksizin sensin. Yataðým buz kesildi ve yastýðým taþ, Sen yoksun madem neden nefes alýyorum
Dört duvar bir mezarda yaþýyorum, Sen yoksun diye kalbim bile ölü kesildi... Rüzgar her seferinde beni teðet geçiyor, Kokunu doya doya içime çekemiyorum...
Þimdi günlerden YirmiÜç Ocak, Yani doðum günüm... Pastamýn mumlarýný üflerken Bir kez daha seni diliyorum Tanrý’dan...
Atakan Akan Sosyal Medyada Paylaşın:
atakan akan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.