Kýrký çýkmýþ bir bebek, Dudaðýnda bir þarký; Aðlayýp, inleyerek, Yýkýyor evi barký: Kýrk gün oldu Allahým!... Her günü rüyadayým. Bilmem, nerde sabahým, Nasýl bir dünyadayým?
Duyuyorum sesini, Diyor, uyanmýþ biri, Harcama nefesini, Hayâlin misafiri. Yankýsý kulaðýnda, Serin serin sesinin. Tanýyor uzaðýnda, Bu sesi, annesinin.
Oturmuþ yataðýnda, Çýnlatýyor âfâký, Erimiþ dudaðýnda, Toza batmýþ bir þarký: Aðla, aðla bebeðim, Gülme, aðla ve dövün. Anla, anla bebeðim, Uzaklarda kaldý dün.
Beyaz kundaðýndaki, Bebek, aðlar bir yandan. Kýrk gün uzaðýndaki, Annesi öte yandan. Ve aðlarlar beraber, Akar kan ve gözyaþý. Ötelerden bir haber; Bu henüz yolun baþý.
Bakýnca bir kaderi, Anne ile kýzýnýn. Farklý farklý kederi, Hikmetince yazýnýn. Dirinin kýrký çýkmýþ, Bir beþiðe uzanmýþ, Birinin kýrký çýkmýþ, Bir eþikte uyanmýþ.
Ankara, Aðustos 2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.