ÖDÜNÇ YAŞAM

Çaresizliðin pençesine düþtüðümde
Kuytularda saklandým
Bekledim sessizce ecel gelsin diye
Kurtuluþumdur, kaçýþýmdýr yaþamadýðým hayattan

Yüreðim yetmedi de seni sevmeye
Tüketirken sevgimi bir baþýma
Susuyorum, susturuyorum yüreðimi
Aðlamaksa kaçýþým oluyor

Mutluluk çaresizliðime çare olsa
Yine de kilitlerim tüm kapýlarý
Yeter ki sessizlik olsun
Yeter ki yüreðim huzurla dolsun

Kaçýyorum kavgalardan,
Gücüm tükendi de mücadelelerden
Yüreðimi söküp atmak
Yüreksiz kalýp öylesine yaþamak istiyorum

Huzuru bulacaksam
Ölüm girsin davetsizce,
Aþk çýkýp gitsin sessizce
Yaný baþýma sokulan ecelden korkmuyorum
Geç kalmadan gelen ölümü bekliyorum

Her nefesim yük bana
Gülmeyi unuttum da
Mazim bile dert þimdi
Yaþarken ölümü tattým ben

Yaþamadýðým hayatta
Saatler ilerlemeden
Ödünç aldýðým yaþamýn
Borcunu ödemeden
Ecelin saati gelse
Beni alýp götürüverse

Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: