Ey sarý sonbahar; Senden uzaklarda Bu bedeni yalnýzlýklar sarar, Hasretin düþmüþ kalbe Sabretmek neye yarar.
Ýtirafým olsun ki sana: Tükendim, yoruldum Sözlerim fakirleþti, Þiirlerim dibe vurdu Ve kubbeler oluþtu Diktiðin goncalarýn Çið kaplý yeþil yapraklarýnda. Sen gelmedin!.. Gelmedin sen!..
Oysa ki; en güzel günlerimin Düþleriyle bezemiþtim yokluðunu, Kurtarýrken aðýtsý görüntüsünden ayý, Bir bir kovalamýþtým isyankar akþamlarý; Ama sen yine gelmedin! Gelmedin sen!
Hani martý seslerinde buluþacaktý ellerimiz?
19 Aðustos 2009 Rukiye Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.