Ýçimde bir istanbul var, Senden yadigar bana... Onu býrakýpta gidemiyorum, Çünkü benim Ýstanbul’um sensin...
Her sokak köþesini döndüðümde karþýma sen çýkacakmýþsýn gibi, Her duamýn baþý sen, sonu sen ve hatta dualarýmýn kendisi sensin... Sen gittiðinden beri yataðýma býçaklar saplanýyor, Her doðan yeni güne kan revan içinde uyanýyorum sensizken...
Altý çizili bir cümle gibi ismim senin isminle, Ýmrenen gözlerle bakýyorlar kalplerimize, Hiç esirgemeden saklamadan söylemeliyim, Ama olmuyor dilsizler bile dile geliyor bu halime...