Güneþi düþürdüm saçlarýna. gökyüzünden. renk renk çicek yetiþtirdim, topladým yüzünden. gözlerim verdi can suyunu, kurumadý solmadý sevdan. hayalini karanfil gibi ýsladým yüreðime, kendimi bildim bileli, sana gönüllü bahçývan. ya ben ölürsem, sen...
Sonsuza gitmedik mi beraber hani, el ele verirdik, uzar daralýr bitmezdi yollar. buluþtururdu ikimizi hatýralar, tazelenirdi anýlar, yokluðunda varlýðýn, gün geçtikçe artardý sevdalar, kýsa sürer tatlý biterdi, ahh kavgalar, ya ben ölürsem, sen.....
Düþün ki denizdin, düþün ki okyanus, hem taka hem gemiydim, sularýnda gezinen, hiç býkmadým yýlmadým inatla hýrcýn dalgalarýndan, kimi yandý, kimi battý yüküm sevdandý, parçalansada gemilerim. yosun kaplý en son sende kaldý, ya ben ölürsem, sen...
06.05.2007 Hasan Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.