YA BEN ÖLÜRSEM SEN

Güneþi düþürdüm saçlarýna.
gökyüzünden.
renk renk çicek yetiþtirdim,
topladým yüzünden.
gözlerim verdi can suyunu,
kurumadý solmadý sevdan.
hayalini karanfil gibi
ýsladým yüreðime,
kendimi bildim bileli,
sana gönüllü bahçývan.
ya ben ölürsem, sen...

Sonsuza gitmedik mi
beraber hani,
el ele verirdik,
uzar daralýr bitmezdi yollar.
buluþtururdu ikimizi hatýralar,
tazelenirdi anýlar,
yokluðunda varlýðýn,
gün geçtikçe artardý sevdalar,
kýsa sürer tatlý biterdi,
ahh kavgalar,
ya ben ölürsem, sen.....

Düþün ki denizdin,
düþün ki okyanus,
hem taka hem gemiydim,
sularýnda gezinen,
hiç býkmadým yýlmadým
inatla hýrcýn dalgalarýndan,
kimi yandý, kimi battý
yüküm sevdandý,
parçalansada gemilerim.
yosun kaplý en son sende kaldý,
ya ben ölürsem, sen...

06.05.2007 Hasan Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın: