HER GÜN BU VAKİT...

Sensizlik esir alýr
Hergün bu vakit,
Çeker beni hasretin.
Yitik yollar,
Issýz sahiller boyu sürükler.
Alýr götürür beni
Bilmediðim bir yere,
Çeker beni buðday sarýsý saçlarýn...

Kelepçelenir ellerim
Hergün bu vakit.
Aðzýmý desen,
Býçak açmaz hiç bir vakit.
Hasretin yangýnýna
Deryalar yetmez,
Bilirim yandýðýmý,
Bilirim yangýnýmý.
Hergün bu vakit
Bilirim,
Bilirim neler yaþadýðýmý...

Alýr götürür beni
Hergün bu vakit
Maviye çalan gözlerin.
Alýr götürür,
Aþina olmadýðým
Issýz- kuytu bir sahile býrakýr beni.
Gözden ýrak,
Gönülden kopuk
Yalnýzlýðýmla
Yalnýz...

Hergün bu vakit
Bu sahilde bulurum kendimi
Bu denize bakar durur gözlerim
Ve baktýkça,
Maviye çalan gözlerini özlerim.

Hergün bu vakit
Bir baþka olursun gözümde yani,
Bir baþka yanýna vurulur yüreðim
Ýþte tam o zaman,
Beni neden býraktýðýný anlamaz,
Anlamak istemez yüreðim...

Hergün böyleyim iþte,
Böyleyim sevdiðim.
Bu sahilde bulurum kendimi
Hergün bu vakit.
Bu denize bakar durur gözlerim,
Baktýkça
Maviye çalan gözlerini özlerim...

Fýrat...2005
Sosyal Medyada Paylaşın: