seninle baþladý hayat hikayem; okunmamýþ cümlelerim vardý tozlu raflarda ve karanlýk odalara hapsolmuþ gibiydi içimde biriktirdiklerim. hiç korkutmadý beni yalnýzlýk, hep tek yürüdüm ýssýz kaldýrýmlarda ve hep tek düþtüm kuru bir yaprak gibi sonbahar rüzgarýnda. savrulmak üzmedi beni, ezilmek kahretti benliðimi, gecesine çið tanesi düþmüþ ýslak sokaklarda. sen geldin gülüm,hoþ geldin... korkmaz dediðim bu yürek, korkuyor artýk yalnýzlýktanda,karanlýktan da. sen geldin gülüm, adýný ezberlesin bütün kaldýrýmlar, rüzgarda savrulan saçlarýný kýskansýn kuru güz yapraklarý. bütün yollar sana çýkar, her sokakta senin gözlerin var geceme ay,gündüzüme güneþ gibi... hoþ geldin gülüm...
gülbey...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.