Bu ne büyük aþk böyle, diye soran olursa O benim gülüþüme, inandý kandý dersin. Ne Mecnun, nede Ferhat sevmemiþti bu kadar Kerem bir kez tutuþtu, o hergün yandý dersin...
Gül bahçesi gibiydi, çöle çevirdim onu Kuru yaprak misali, göðe savurdum onu. Hasret ateþi ile, yaktým kavurdum onu Bir gün olur bu çile bitecek sandý dersin...
Hep boynu bükük gezdi, görmedi aþk da vefa Güldürmedim yüzünü, çektirdim onca cefa. Bunca zulmüme karþý, günde belki bin defa Her nefeste adýmý, muhakkak andý dersin... 17.08.2009 / 22:48
Sosyal Medyada Paylaşın:
kulhilmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.