Ramazan yaklaþýnca, hazýrlýklar baþlardý;
Evi telâþe sarar, Anam yufka haþlardý.
Ýki, üç en güzel Kaz, hapsedilir kümese;
Mýsýr ile beslenir, eðer tilki görmese.
Kesilir kavurmasý, hazýrlanýr özenle;
Cimciklere tat verir, lezzet katar düzenle.
Amanýn o ne neþe, o ne mutlu bir zaman;
Çocuðu ve yaþlýsý, cümle köylü pek yaman.
Yardýmlaþma dorukta, çirkin huylar azalýr;
Günahlarýn yerini, kat-kat sevaplar alýr.
Önce teravihlere, kadýn erkek koþulur;
Salât-u selamlarla, hep beraber coþulur.
Ýlk sahur heyecaný, çocuklarý sarardý;
Uyanýklar kendine, sofrada yer arardý.
Kimisi kývranarak, akþama kadar çýkar;
Kimisi utanarak, öðle olmadan býkar.
Ama hepimiz akþam, bir tepecik arardýk;
Elimizde meyvecik, ezanlarý sorardýk.
Küçük bir top atýlýr, koþarýz evimize;
Hudutsuz büyük sevgi, katýlýr sevgimize.
Kadir gecesi zirve yapar neþe ve sevinç;
Arefe de her Mümin, günahsýz, tertemiz, dinç…
Otuz gün gelir geçer, madden manen ziyafet;
Bayrama çocuklara, hazýrlanýr kýyafet.
Bir çocuðun bayramý anlatmasý gayet zor;
Yaþayarak görülür, tutunca bilinir kor.
Þimdi o þuh günlerin, hasreti gönlümüzde;
Bir daha görür müyüz, bilmem ki ömrümüzde.
Cümle inananlara, bayramlar dileyelim;
Garibi hoþ anlarý, yâd edip inleyelim…
Garibi-Salih Yýldýz……..16.08.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.