Kavanoz dipli yüreðimde,
Çocukluðumdan kalma,
Özenle biriktirdiðim,sakladýðým
Ne çok taþlarým var benim…
Koca aþýnmaz kayalardan,
Aralara serpiþtirdiðim çakýl taþlarýmla
Küçücük kum zerrelerine kadar
Rengarenk taþlarým var benim…
Pembe taþým;neþem,sevgimdi.
Kýrmýzý taþým;canlýlýðýný verip aþký öðretti.
Mavi taþýmda ufuklara takýldý gözlerim,huzuru buldum.
Lacivert taþýmda inandýrýcý oldum.
Kahverengi taþýmda planlar yaptým.
Yeþil taþýma güvenip duygularýmý anlattým.
Sarý taþým zekamdý,eserler yarattým.
Beyaz taþ saflýktý,dürüst yanýmdý…
Mor taþ lüks ve ihtiþam,
Kara taþ hüzün ve karamsarlýk diye
Yer vermedim taþlarýmýn içinde…
Kavanoz dipli yüreðimde,
Rengarenk sevdiðim taþlarým var benim
Her taþ ayrý bir rüya
Her taþ ayrý bir dünya
Her taþý ayrý bir sevdim
Yine de,ben
En çok beyaz taþýmý sevdim…
CANAN KARATOÐMA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.