DOST BİLDİĞİM KUCAKLAR

Hasretin çizgisini çektin alnýma kadýn.
Saçýmýn her telinde seni yaþattý aklar.
Her bakýþta aynaya,saçlarýmda yaþadýn,
Sanma seni unuttu ve sustu bu dudaklar.

Bir yangýn yeri sanki,görme köhne bedenim.
Gözyaþlarým yok oldu,olsa da yok silenim.
Senin için bir garip uzaklardan gelenim,
Bir garip ki mekaný artýk ýslak sokaklar.

Geçen mutlu yýllara dalýpta yaþýyorum,
Geçmiþin hayaliyle sarhoþ dolaþýyorum,
Belli ki sona doðru hýzla yaklaþýyorum,
Artýk yakýn olacak bundan böyle uzaklar.

Umutlarým yok artýk,sanmam olsun yarýn da,
Ne fallarda bir haber,ne bir kuþ kanadýn da,
Katre vefa kalmamýþ,gökkubbenin altýnda,
Kollarýný açmýyor dost bildiðim kucaklar.

Yýllarýn anýsýný belki silmek istersin,
Gözlerin dalýp gider,belki "zavallý" dersin,
Bir kýþ günü yüreðin ne titresin ürpersin,
Çünkü o gün ölümü kapýnda bulacaklar.
ngulumser@hotmail.com

Sosyal Medyada Paylaşın: