Sen Bırakıp Giderken

Öyle mahzun ve bedbin kalakaldým böyle ben.
Ellerim böðrümdeydi acýdý öyle gören.
Dönüp bir defa olsun ardýna bakmadýn sen.
Acýnacak hâldeydim sen býrakýp giderken.

Avuçlarým bomboþtu ve gözlerim yaþlýydý.
Beni görenler böyle sandýlar telaþlýydý.
Sana yazdýðým þiir bitmemiþti baþlýydý.
Mecnun gibi çöldeydim sen býrakýp giderken.

Ferhat gibi gamlýydým ,Kerem gibi tutuþmuþ.
Gönlüm avuçlarýnda aðýr yaralý kuþmuþ.
Güvercinler söyledi tüm hasretler kavuþmuþ.
Bin bir iki dildeydim sen býrakýp giderken.

Yaðmurunda ýslandým sonra yanýp tutuþtum.
Ýhanete uðradým baðrý yaralý kuþtum.
Ceylan misali kaçtýn bense peþinden koþtum.
Bin harlý ateþteydim sen býrakýp giderken.

Çaðrý býraktým sana hiç geriye dönmedin.
Gülüþler yalan mýydý hiç mi beni sevmedin.
Ben acele ettikçe aðýr aldýn evmedin.
Ardýn sýra gölgeydim sen býrakýp giderken.
Ankara,16.08.2009 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: