gün dönümü gibi geri dönmüþtü sonbahar serinligi dýþýnda benzide sararmýþtý öksüz bir çocuk gibi yanlýzdý bir köþede sýra ona gelince rolünü oynar ve çekilirdi köþesine taki bir sonrasýna kadar yani mecburdu mecbur olmak hayatta istemeden sevmeden yapmak bir þeyi düþünsene bir ama sonbahar mecburdu yapraklarý sarartmaya bulutlarý aglatmaya her agaçý çýplak býrakmaya mecburdu belki sevmiyordu bu iþi ama yapýyordu iþte iþi buydu hiç düþündünüzmü istemeden yaptýklarýnýzý hiç düþündünüzmü kýrdýklarýnýzý hiç düþündünüzmü sattýklarýnýzý iþte böyle iþte söylelerle sonbaharý yaþamak sonbaharý yaþatmak bu ülkeye yapraklarýný tek tek yolmak çýplak býrakmak mecburen sonbaharý yaþamak olsa gerek kýþtan bahsetmiyorum bile o zaten kapýda bekliyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
erol.cuce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.