temmuzda yandık biz

sivas diye bir ildi insaný insan bildi
pir geldi sultan geldi dil geldi
uzak diyarlardan el geldi
bir temmuz sýcagýydý sinsice ölüm geldi

dillerde tekbir gönüllerde diken
ALLAH diyen dillerde kin ALLAH diyen gönüllerde þeytan
olmuþlardý nefislerine sultan
yoktu onlarý þuursuzca tutan

kinleri yutmuþtu yüreklerini alýp çýkarmýþtý þehrin orta yerinde daga
hepisi birer hayvan hepisi birer sýrtlan hepisi birer çiyan
yapýlan insanlýk degil akýllara ziyan
bir gaz bir kiprit bir ölümdü yanan

temmuzun sýcagý deyil ama insanlar yakýyordu insanlarý
zevkten naralar atýp salya saçýyorlardý sivasa
sivas salya sivas ölüm sivas çýglýktý artýk
ozanlar yanýyordu sazlarýyla anýlarýyla inançlarýyla

yakmayacakmý yaradan yakanlarý
yakmayacakmý yürekleri vicdanlarý
yakmayacakmý varsa içlerinde biraz insanlýk tohumu
yakmayacakmý bir temmuz sabahý kendilerini
Sosyal Medyada Paylaşın: