Bir Şiir

Kim olduðunu bilmiyorum sesinin güzelliðinden baþka…
En çok sevdiðim sanat musikileri,
Ve sabah daha gözlerimi açar açmaz,
Penceremden sýzan güneþ ýþýklarý…
Kafi gelmiyor sesini duymadýkça!

Ne olursan ol deyip,
Adýnla uyandýðým sabahlar var yanýbaþýmda!
Ýçime bir sevinç kaplasa,
Ya da bir burukluk alsa baþýný pervasýzca,
Ne gidecek bir kapým var,
Ne de sensizliði an be an unutturacak bir dost!
Ýlla ki de senin sesin girmeli bu odaya!
Yoksa bu sabahlar da akþamlara gönül buyuracak,
Sesini duymadýkça!

Odamdan sonra sokaklara vurdu sessizliðin…
Sabah, akþam,
Yaz ve kýþ…
Ne varsa birbirine karýþtý bu yoklukta!
Sensizken seni tadýþýmdan olsa gerek,
Pencereme vuran rüzgarlar da feryat figan baðýrmakta…
Hiçbir þey dinmeyecek sesini duymadýkça!

Hani ilk söylediðin bir kelime vardý;
‘bir kelimelik duysam sesini,yetecek gönlümü coþturmaya’
Þimdi o da yetmeyecek artýk,
Anlasana!

Duyursan bana nameleri her gün,
Her dakikanýn soluðunda…
Hiçbir þey kýpýrdamayacak artýk
‘Ben sana dokunmadýkça…’
Anlasana!



Sosyal Medyada Paylaşın: