Dünü hatýrladýkça büyür içimdeki yangýnlar Hesabýný kendime veremediðim günlerin Acýsý yanar durur sessizce Benmi suçluydum yoksa zamanmý hain Doðumdan , ölüme giden yolda Sadece hatýrladýðým gözyaþlarý Unuttu dudaklarým gülmeyi Sevda bu kadar aðýrmýydý yüreðim Ya ben geç kalmýþtým hayata, Ya hayat bana geç kalmýþtý Kaç kere , Kaç kere yýkýldý bu yürek Defalarca sil baþtan ömür sayfasýný Dilimde bir þarký þimdi bana kaybolan yýllarýmý verseler. Ne kaybolan giden giden yýllar geriye döner Ne sen eski sen ne ben eski ben oluruz Uzun bir rüyaydý senle baþlýyan Denizle birlikte yanlýzlýðýmý okþadým uyandim Ýçlý bir þiir yazarken ruhumla birleþti yanlýzlýðým Zifiri gecelerde ýþýðým söndü kaybolan yýllarýmda
Gül özcanlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
gul ozcanli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.