yumoþum,pembem
pamuk þekerim
arsýz çocuk gibiyim
kendime saklar
kendime yerim
kimselere vermem
benimsin þekerim
ah pamuk þekerim
çocukluðumu özledim
ellerime bulaþtý tadýn
dudaklarýmý yalar
parmaklarýmý yerim
ah yumoþum
ah pembem
pamuk þekerim
gül rengin
kadife tenin
ben o günleri
ben çocukluðumu
ben seni özledim
iþte büyüdüm
ve bitti þeker
þimdi ben
kendimi yerim
ah þekerim
ah çekerim
bil ki ben
þekerciyi beklerim
gel özlemimi bitir
gelirken bana
pamuk þekerimi getir.
C.Saip YÜCE
25/04/05 ERZURUM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.