Bahar kelebekleri misali
Uçuþurdu eteklerin,saçlarýn
Titrerdi dudaklarýn,atlas tenin
Biraz mutluluk;rüzgardý belki?
Asýlý kalýrdý yanaðýnda gözyaþlarýn
Bahar kokardýn buram buram
Sen bahardýn
Benim son baharým
Þimdilerde sahipsiz bir uðultu
Çýnlýyor kulaklarým da
Toz toprak havalanmýþ
Kasvet kokuyor her yer
Çöpcü süpürgesinde
Hýþýr hýþýr sarý yapraklar
Yalnýzlýðýn silüeti geziyor
Çýplak aðaçlar arasýnda
Sürüyerek atýyorum ayaklarýmý
Elimde ýslak sigaram
Sýzlýyor dudaklarýmdan sýyrýlýrken
Anonim ayrýlýk nakaratlarý
Bulutlar saðnak aðlýyor
Hançer yaðmur taneleri
Ýsa’nýn çivileri misali
Deliyor bedenimi ruhumu
Yokluðunu mýrýldanýrken
Bedenimin iskelesi çökmüþ
Damarlarýmdan kan
Gözlerimden can çekiliyor
Alem tarumar ben harab
Sana gelen yollarda
Son bir adým kaldý belki
Ezelden ebede son yürüyüþ belki
Sensizliðin sonsuzluðuna varmak için
Topraða dikilmiþ gözlerim
Bu son sesleniþ
Bu son nefesim
Gelsene artýk,diyor dilim
Gelsene sonbahar kokulu sevgilim
Sen bahardýn
Benim son baharým
Sonbahar kokulu sevgilim!!
C.Saip YÜCE
18/04-04/05/2008 ÝZMÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.