Bayram var can (ak) kalede
Bayram var can (ak) kalede
Çanakkale namustu, öyle demiþti atan
Yýlmaz bekçileriydi, binlerce þehit yatan
Son fýrsattý; o gülle ve son gemiydi batan
Seyit onbaþý idi, en son gülleyi atan.
Kahramanca koþuyor, cepheye silah tutan
Kazma kürek ne varsa, sapanla taþý atan
Namus, izzet ve þeref, kurtuldu elden vatan
Her nefer; ordu sanki yerde kefensiz yatan.
Aslan kesilmiþlerdi, kükrer cephede her er
Elbette geçilmezdi, Çanakkale denen yer
Uðrunda verilmiþti, binlerce eðilmez ser
Bu koskoca tufanda, müyesser TÜRK’E zafer.
Aç, susuz ve de yorgun, bitkin olan her eri
Bu meydanda ölmek var, asla dönmek yok geri
Kopan bir tufan gibi, yanan cehennem yeri
Ecdadýnýn izinde, gider akýncý eri.
Þahadet þerbetini, içmek için yarýþýr
Kýnalý saçlar ile þehitlere karýþýr
’’’’Çanakkale geçilmez’’’’ son hamleye eriþir
Göðsünde iman ile Rahmanýna kavuþur.
Yakýlmýþtý kýnalar, eðilmeyen baþlara
yazýldý tarihimiz, tane tane taþlara
verilmezdi bu vatan, soysuz olan açlara
Belendi bu topraklar, kanlý akan yaþlara.
Bayram var can kalede, bütün neferler hazýr
Bayramým; Çanakkale, bin manga asker hazýr
Beyazlarýn içinde, gökte melekler nazýr
Onbinlerce nefere, eþlik ediyor Hýzýr,
Cennetteki yerleri, gülle donanmýþ hazýr.
Hasan KARABAY
30.07.2009
« Önceki Þiir Sonraki Þiir »
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.