İBRET HİKMETTE
Rýza gösterene birkaç sözüm var
Derim; her fazlanýn azý içinde
Islýðý duyunca dað taþ av arar
Koþar bir avcýnýn tazý ardýnda
Her þey kendindeki ölçüye uyar
Dil söylediðini kulakta duyar
Batý düzeninden verilen ayar
Olur sazýn bile cazý ardýnda
Çoban önden gider iti geriden
Malda mallýk yoksa kaçar sürüden
Âma göze karanlýðý gör eden
Aþýk Veysel’imin sazý ardýnda
Kokudan baþka kârý olmaz leþin
Kurt çýkar, karnýný hele bir deþin
Oyununu bozmak için kalleþin
Yiðit Gezer bazý bazý ardýnda
Ateþi olursan yanar gazelin
Ebed gelir hükmü geçer ezelin
Aslý yürek yakan Þirin güzelin
Gider kendi kalýr nazý ardýnda
Yel yelce esmezse harman savurmaz
Yoz yanýklýk meftun gönlü kavurmaz
Yaz görmeyen çiçek meyveye durmaz
Her Bahar’ýn var bir Yaz’ý ardýnda
Nefisteki açlýk doðurur cani
Hikmet ibret verir, himmet nefsani
Himmetten bir ibret sayarsak hani
Tilki güder mi hiç Kaz’ý ardýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.