Serap

Serap

meþgul olma gece yarýsýyla
benimle konuþ
oyna en ciddi kendinliðini
elma aðaçlarýnda yakaladýðým
giden arkadaþýmýn mor dudaðýndaki
anýlarýmýn anýsý
yolun karþýsýna ulaþamadým hala

acýlarýmý tazelesen de kabulüm
kýzma
gücenme
konuþ benimle ve yansýn þiir
sözcükler yaksýn dudaklarýmý
ben seni yazdýkça
celladýyým ömrümün
olsun
gülüþünde eksik býraktýðýn yerdeyim
ister bil ister bilme
ister duy
ister duyma
ben hep söz verdiðim yerdeyim
vahamdaki gerçeðimde
sende s...
serap
yoklarýmýn en varý
ay ýþýðýmýn tek günahý
sarýþýn koþmalarýmýn
tek ahý gazel utançlý

çýkar þapkaný resmindeki
deniz ve iyot koksun yeryüzü
þimdi seni hangi þiir var etsin
ölümlerin ölümünü yok ve paramparça edecek
gülce yanýk
cesaretsin
güz dallarýyla öz kardeþ
çýrýlçýplak samimiyetinde bölüþmelerimin
serap
içten bir düþünce gibi
yudumladýðým çayýn deminde
buðulanýp uçacak mýsýn?
sana seslendiðim anda
sesimin gömülmesi gibi
gerçeðimize aykýrý o mehtaba
s...

güzelliðin karþýmda bir gerçek
gerçeðinse beni bekletmeye hazýr
serap
karþýmdakine seraplý ah bu mu aðlamaklý
kimin nereye gitse böyle serabý
inanýlasý zor
attýðým her adýmda sen de bir adým
aldýðým her nefeste hiçbir düþünce
elma çiçeðim
baþucunda sakladýðýn yüreðimi býrakma
susmasýn çöl aðlasýn
aðlaþsýn akþamlarý kumlarým
uzak denizlere bakýp saçlarýný düþler gibi
fýrtýnalarýnla yerle yeksaným
kum fýrtýnlarýyla yalýn ayak gezer daðlarým
daðlanýrým vahasýz sýzýlý

’lodosla geldiðin sabahýmýn körüne
yar etmedim yokluðunu
poyrazýndan bir damla var kanýmda

...

yaðmurum
yaðmurlum
yað serabým
yað kuraðýna ansýzlýðýmýn
sendeyim
damla damla kanýmla’

saçlarýn
çocukluðumda sýðýndýðým ay ýþýðýnýn gecesi
içimde susmayan yaralý bu kumsallýkta
ýlýk saçlarýn
gülüþümün ortasýnda açan hüznümü okþasýn
saçlarýn aksýn çölüme
uçsuz bucaksýzlýðýmýn tek þefkati gibi

bu þiir senin deðil
ve ben yazmadým kýnsýz açýk yaralý
akýn ederken sensizlik
yalnýzlýðýmýn sarsýlmaz kalelerine
ordularým maðlup gidiþine
serap
gerçek serabým
serabýmýn her hiçliði
gülüþünde bir aramak sezdim
herþeye raðmen açýk bir nokta
herþeyin tamam ve tam olduðu bir anda
son anda
bir eksik
lik
aklýnda
harýl harýl
gerçek bir þairin dizelerine davetkar
muhtaç

yüreðini açýða vurmuþsun dudaklarýnda
gülüþün örtmüyor üzerini
o açýk
o kapalý
sonbahar sarnýçlarý kadar
billur ve sade bakýþlarýnýn
serap
serap s...
sen...s...

gülüþün ayný benim ömrümün ortasý
ben böyle kýyýda köþede ararken
aðlayarak yýkamak için saçlarýnýn uzaklýðýný
beni vurduðun yerden havalanýrken kumrular
vuruldum ömrümün ortasýndan
iki yanýmla ölüyüm artýk
senden öncemle
ve
sonramla sensizliðimden

serap
serabým
varlýðýnla yoksun
yokluðunla yak
sana geç kaldýðýmý
bu anýn þiirini düþünüp
tutunduðun mutsuzluðunu
bana borçlusun
sonsuzluðunu
vahamdaki tek

gittin...
demek
gerçekten bir serapmýþsýn
demek gerçek
gerçek deðilmiþ hiçbir an...



dedim ya
uzaksýn bana
en az sana geç kaldýðým kadar...

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



o hep bekler

sadece

þiirleriyle

ve

þiirlerinde

yaðmuru izleyen çocuklar gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın: