Sustum
Bazen öyle iyi geliyor’ki
Kendime susmak.
Ýçime dolduruyorum
Aþký
Sevgiyi
Ve hasreti
Alabildiðince.
Düþler kuruyorum rengarenk
Ýçinde umut dolu
Iþýk dolu
Sýðmýyor
Almýyor bardaðýmýn ince beli
Üzerinden yudumluyorum
Kýzýla çaldýðým badeyi
Biraz buruk
Biraz mayhoþ .
Sustum
Tükenmeden
Tüketmeden sevgileri içimde
Gölgeme yaslandým
Týnýsýnda ince telin
O çaldý ben dinledim
Türküler taktým her bir yýldýza
Kýrýk dökük ezgilerden
Ayýn boynuna doladým hüzünleri
Ne içimin yangýný dindi
Nede yüreðimdeki sýzý
Üþüdüm
Sabahýn seherinde.
Sustum
Ne topraða kök salmýþ
Bir aðaçta
Nede eski bir tahta masada
Adým yoktu
Sustum
Ne kokusunu alabildim
Gecenin gölgesinde
Nede çiy tanesiyle ýslanmýþ
Tenine dokunabildim
Sevginin.
Sustum
Yetim kalýyor gözlerim bazen
Seçemiyorum
Sonsuzluðun bulanýk rengini
Bir güvercin çýrpýnýyor penceremde
Kanadý kýrýk
Sahibi yok
Adresi yok
Kan sýzýyor gönül kafesimden
Ýçim acýyor gülüm
Ýçim acýyor
Ya güze dönerse zaman...
Tufan Genç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.