sýrtýnda baharýn alacalý hýrkasý
kara postallarý ak iplerle baðlý
atarak saçlarýný rüzgarýn terkisine
ve kaldýrýmlara paçalarýndan/ aþk
damlatarak gelen...
adamýn o pürtelaþ adýmlarý ancak
yaz’ýn bahçe kapýsýna kadarmýþ
bak.../ artýk anladýn.
ne o?..
yoksa bir sahil kasabasýnda
ýslak kumlara/ iki çift
iz býrakmayý mý ummuþtu/ kýþýn
yalnýzlýktan donmuþ ayaklarýn...
yoksa orakböceklerinin
bronz bir yaz gecesinde/ size
aþk aryalarý okuyacaklarýný mý
sanmýþtý da/ öylesine pembe...
gülümsüyor hâlâ saf dudaklarýn.
"ne çok gördüm ah/ ne çok
yaþadým..."/ diye kasým kasým
kasýlýrdýn da hep/ o geldiðinde
aylardan nisandý be/ gönül...
sen bu defa asýl bunu atladýn.
bir/ aþka bulanmayanýn
gözü açýktý... / bir
aþkýn düþmediði baþtaydý akýl/ ve
hissedebilmek daha baþlarken
son’unu bir bir...
aþýkken de arif olabilene hastý/ da
artýk kabul et/ gönül sen...
hangi mevsim aþka düþsen
yine böyle ahmaktýn!
þimdi bir armaðaný reddetmek
yakýþmaz/ ki sen ömrünce
zarif bir kadýnýn bedeninde attýn.
bak...
yâr aceleci ayaklarýnýn ucuyla
þýk bir ecel býrakmýþ çarþafýna
yarýna ayýp olur/ bu gece sarýn!..
dudaklarýný boya/ alla yanaklarýný
kanla!
ve en siyah geceliðini giy/ ama
altýn küpelerini kulaðýna tak.../ma
zira...
bir dahaki baharda
aþýk olma ihtimali sýfýrdýr bir mevtanýn.
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.