Aþkýn ulu çýnardýr, yüreðime kök salmýþ, Benden içre ne varsa, hep yerini Sen almýþ, Diyorsun ki ’býrak git’, ’arama ve de sorma’, Bilir misin ellerin, tutunduðum tek dalmýþ.
Gömleðin iki yaný, gözyaþýmdan ýslanmýþ, Göðsüne hasret baþým, taþ duvara yaslanmýþ, Diyorsun ki ’býrak git’, ’arama ve de sorma’, Bilir misin gözlerin, kalbimi çoktan çalmýþ.
Seviyorsa yüreðim, kavuþmasam da sana, Ecel kapýda olsa, inan üzülmem cana, Diyorsun ki ’býrak git’, ’arama ve de sorma’, Bilir misin dudaðým, dudaklarýnda kalmýþ.
Sözün baþým üzredir, emrine boynum ince, Dünyayý göz görmüyor, insan bir kez sevince, Diyorsun ki ’býrak git’, ’arama ve de sorma’, Bilir misin küçüðüm, sensizken sözüm lâlmýþ.
Sevdiðimin huzuru, yüreðime haz katar, Ýçimde tam þuramda, sýcacýk bir aþk yatar, Diyorsun ki ’býrak git’, ’arama ve de sorma’, Bilir misin acý söz, senin dilinde balmýþ.
Ay yüzlüm sensiz olmak, meðer ne fakir halmýþ. Küçüðüm sensiz kalmak, ummanda delik salmýþ.
Metin ESER
Sosyal Medyada Paylaşın:
MetinEser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.