Yalnýz yürümekten korktum Hayatýn tehlikeli ve tuzak dolu Yollarýnda. Hep yalnýz yürüdüm… Ve yalnýz yürümekten korkmadýðýmý gördüm. Mutlu olmaktan, Mutluluðu bulup kaybetmekten korktum. Bir çiçeðin açýþýnda, bir kuþun ötüþünde, Ve bir çocuðun gülümseyiþinde Mutluluðu buldum, Kaybetmedim. Hata yapmaktan korktum; Hatalar yapýp kendimi affettim. Hatalarýmýn Yeni bir baþlangýç olduðunu keþfettim. Hayal kurmaktan korktum Hayallerimin gerçekleþmeyeceðinden, Beni üzeceðinden korktum. Hayaller kurdum, Çoðunun gerçekleþmediði Fakat hayal kýrýklýklarý beni üzmedi. Hayatla yüzleþmekten korktum; Ve gün geldi Hayat benimle yüzleþti Bana gerçek yüzünü gösterdi. Ben gerçeklerden korkmadým. Kendimden korktum; Farklý olmaktan, farklý düþünmekten, Kendim olup zarar görmekten korktum, Kendim oldum Ama korkmadým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
DiLa_ZeRYa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.