Simitçi..

Sevmek; anlamaktýr, anlayýþ da piþip olgunlaþmaktýr.
Bencilliðini bir istasyonda indirip, yoluna devam etmektir.
Küçük bir çocuk, trende simit sattý bana,
Gülümseyerek aldým, keyifle yedim.
Üstü baþý eðreti idi, ama gülümsüyordu.
Saçýný okþadým, cebine fazladan bahþiþ koydum.
Küçüklüðüne raðmen, hayata anlayýþla zerk ediyordu sevgisini.
’Aferin’ dedim. Büyüyüpte bu olgunluðun kokusunu alamamýþlara inat,
Küçüklüðünle kötek atýyordun. Aferin oðlum sana.
...simitçi indi.
Bense ondan aldýðým gülümsemeyle gözlerimi taa ilerlere diktim kahkaha atarak...
Sosyal Medyada Paylaşın: