Şiar…

- Biz ki câný cânân bilip baþa tac eylemiþiz
Biz ki gönlü âþkla yakmýþ teni sac eylemiþiz…-



Hangi sözcük anlatýr nasýl yandýðýmýzý
Küle dönmüþ bir yangýn ortasýndayken ömür.
Hangi lehçe zikreder çok usandýðýmýzý
Gördüðümüz her anýn arkasýndayken ömür.
Say ki biz, feda edip ati için bedeni
Bir insan-ý kâmilin olurundan el aldýk.
Say ki biz, yok sayarak menzili terk edeni
Islanmýþ bir kirpiðin yaðmurundan el aldýk.

Çünkü biz, can vermeye hazýr beklerken aþka
Ýhanet, göðsümüzün baðrýnda filizlendi.
Çünkü biz, tanýmazken melâl-i aþktan baþka
Karanlýk, bilinmezin kuytusunda gizlendi.
Çünkü biz, bir hançerin terk eyleyip kýnýný
Hem Rahman hem Rahim’in desturundan el aldýk.
Çünkü biz, kâinatýn en büyük yangýnýný
Gül kýlan Ýbrahim’in düsturundan el aldýk.

Belki biz, levh-i mahfuz yeniden yazdý diye
Vazgeçtiðimiz aný yaþýyoruz durmadan.
Belki biz, gördüðümüz hayaller azdý diye
Kahrettiðimiz caný taþýyoruz durmadan.
Belki biz, hiç bilmeden nerede bittiðini
Fark etmeden, bir aþkýn kusurundan el aldýk.
Belki biz, hiç bilmeden nereye gittiðini
“Enel Hak” þiarýnýn Mansur’undan el aldýk.

Yani biz, eskiyenin eskittiði takvime
Bir gün daha ekleyip uzattýk nihayeti.
Yani biz, bir güz daha ekleyip her iklime
Doðru saydýk bin yýldýr duyulan rivayeti.
Yani biz, hatýrlayýp unutulan her þeyi
Fethedilmiþ bir þehrin son surundan el aldýk.
Yani biz, sevda ile bir tutulan her þeyi
Yalan kýlýp hüsranýn tek nurundan el aldýk.

Þimdi biz, ne söylense; “eyvallah” demek için
Kulaðýmýzý saðýr, gözümüzü kör kýldýk.
Þimdi biz, melanete “illallah” demek için
Bedeni aþka uzak, yüreði nankör kýldýk.
Þimdi biz, bir þafaðý beklerken hiç býkmadan
Güneþin terk edilmiþ onurundan el aldýk.
Þimdi biz, bildiðimiz doðru yoldan çýkmadan
Gecenin unutulmuþ huzurundan el aldýk...



12.08.2009

Beylikdüzü

Sosyal Medyada Paylaşın: