Bir noktaya çakýlý duran gözlerim, Karanlýðýn sesiyle uyandý. Yarasa bakýþlý resimler belirdi gözlerimde, Zaman dondu.
Derken; Bir silah patladý gözlerimde Binlerce ben öldü. Öldürende ben ölende. Baþýboþ kaldý bütün sessizliklerim, Ölüme gebeydi yalnýzlýðým.
Korkunun aðrýsý yavaþlayýnca azdan, Bir hatýraya takýldý gözlerim. Bir damla düþtü yanaðýmý okþayarak, Rengine aþýk olduðum binlerce çiçeði soldurdum Dudaklarýmda. Allah kahretsin, Bir damla gözyaþýna gizlediðim sensizliðim, Hükümsüzce vuruyordu Tek tanýk duvarlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ercan Yavuzkara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.