ANLAKİ BİR AŞIK ÖLDÜ

gece çöker ,bozulur büyüsü gündüzün.
derin sýzýlar baþlar her akþamaýn baþýnda/içimde.
kimselere anlatamam kanar içim.

gül gazelleri içinde serabýmdýn.
þimdi sözlerim aðlamaklý ve yaslý.
son aðlayýþýn hala ggözlerimin önünde
son öpüþünde.

þimdi kapatýyor gece güneþi.
hava ayaza kesiyor.
uzaktan aðýtlý zýlðýt sesleri geliyor
anlaki bir aþýk daha ölüyor.

dumaný üstünde bir terkedilmiþim.
serçe gibi çýrpýnýyor yüreðim yönünü bilmeden.
ademin havayý býraktýðý yerdeyim
habilin öldüðü .kabilin kaçtýðý yerdeyim.
bir asma dalýndaki son üzüm tanesinin yalnýzlýðýndayým.

camda oynaþan yýldýzlar.
kapýyý döven rüzgar hepsi matemli.
bak yine bir yýldýz kaydý
anlaki bir aþýk daha öldü
bir ölüm daha düþtü.

pencere kenarý soðuk ve nemli.
içeresi ýþýksýz ve karanlýk korkuyorumda galiba
bugday kokusu saçlarýnda yok artýk.
aykalarým zayýfladý , basamýyor yere.

dert yüklü yüreðim.
baþaklara vuslat olmuþ.
nezaman bir gül tomurçuk açsa
bir kuþ aþkýný anlatýrken koparýr öldürür
anla ki bir aþýk daha ölür
ve bir ölüm gene düþer
ve ölüm bile üþür, aþýk olur.

selçuk bozdað/2009
Sosyal Medyada Paylaşın: