Melek Kokan Sardunya
gidiyor topraðýn flu bakýþlarýna terslenmiþ yaným.
akýntýnýn ay kýsmýna vuruyor sýrayla,
çarþambadan, perþembeye üþüyen cesetler.
diþlerimin arasýnda, hâlâ kalp atýþlarýný saat tiktaðý sandýðým kadýnlarýn,
geceyle gündüz arasýndaki bir yere sýkýþmýþ gözlerinden
terk edilmiþ avluma taþan renkler.
oysa essiz ve cesur bir rüzgarý arkana alýp,
kýpkýrmýzý sýðýnmýþtýn,
diþlerinin tenimde morarttýðý o yeni ülkeye.
kusursuz þehirler düþtü ceplerinden göðsüme,
bir tebeþir beyazlýðýyla yanýk yanaklarýma kusursuz ve estetik tokatlar.
siperdeki tek arkadaþým alnýna dayýyor namluyu.
yalnýz kalýyoruz,
ben ve savaþtan çok, karanlýktan korkan atlar.
Ne bir kabus ne de bir pembe tirat þimdi
konserve kutusuyla kesmeye çalýþtýðým.
uyandým;
topu topu farklý yataklarda, ayný hayatlara uzanan ayaklar.
doðaya sýzýyorum... aramýzda hiç olmamýþ o yüzyýllýk barajdan.
önce dudaklarýna, sonra kadýnlýðýna sýðýnmýþ mahçup bir su birikintisi oluyorum.
al beni þeytanýn gözüne yaþ niyetine sok.
al beni uçurumlara fýrlat.
bir masal yap beni hiç bir dudaða yapýþmamýþ...
ne yazýk, benim sana bir kýyým bile yok.
bir ameliyat izi taþýr gibi taþýyorum karanlýðý suratýmda.
gündüz, geceyarýsýna göç veriyor.
aklým cinnete.
elimde, melek kokan sardunya.
henüz birkaç aylýk sevgililerin ayý parlak bir oyuncak sanmasý gibi
ahmak ahmak týrmanmaya çalýþýyorum kalbin kayalýklarýný.
tepemde,
baþýmýn etini köpekleri kovalamak için kullanan bir aþk.
sarhoþ bir tanrý, ölülerin süslediði daracýk bir sokakta
üzerine geçirdiði siyah bir kaderin ardýna gizlenmiþ
seni kusuyor aydýnlýðýn kirli taþlarýna.
sarhoþ oluyorum.
bir melek, arkasýna bakmadan alalacele kaçýyor sonra bu þehirden.
ben, sessiz sedasýz,
terk edilmiþ bir cennet kokuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.