ATLAS ' IN HÜZNÜ
ATLAS’IN HÜZNÜ
Bilenen býçak sesi,
Narin ve kendinden habersiz
bir re minör gibi yankýlandý kulaklarýmda
Kýzýl kahverengi bir pazartesi gününde
Çelik kadar sýcacýk yüzleriyle herkes bugün ne kadar insandý
Yönünü kaybeden masmavi bir yýldýzla konuþtum gün boyu
Bilmezsiniz , kimse bilmez
Nergis kokusunu nasýl yitirir dolunay çekilince düþünden
Mesihlerini kaybetmiþ çöl iklimlerinin hayalet kadýnlarý
Ihlamur kokusuyla sarhoþ olur
Ve bir milat baþlar yedi tepeli þehrinde ülkemin
Kimse bilmez ,
Hiç kimse bilmez…
Tek bir saat dilimini tanýmaz kelebekler
Ve daha kozalarýnýn içinde baþlar en aðýr aksak düþleri ,
Bir çok ses , bir çok rengarenk benek býrakýp feryatsýzca çekip giderler
Asýl olan kendimi tanýdým
Ve en yabanýl köyün ayva aðacýnda kendimi astýðým günü unuttum…
Birileri keþmekeþ bir intihar kurgusu der ,
Bense binbir gece masalý…
Doðuda ve batýda ,
Kör kuyular dibinde yalnýz
Her avlulu evin sabýrla üst üste konulan
Kesme taþlarý bile sustu…
Bir ben susmadým ,
Toz edilmiþ umutlarým kadar
Ve dedemin hiç edilmiþ daracýk aklý gibi
Gevezecesine hep konuþtum…
Posa edilmiþ ezberimi akbabalar tüketti ,
Ben gagalarýný bile göremeden daha
Üzerine kan deðmiþ bir ýþkýný
Sýmsýcak tuttum avuçlarýmda ,
Rengi bile tutsak edilmiþ dað yamaçlarýna
Ben nasýl öykündüm ?
Kimse bilmez ,
Hiç kimse bilmez…
Ne kadar derindedir yaram
Ve meczup sayýlan bin parça hatýram
Hala hangi aðacýn dilsiz kavuðunda yaþar…
O hatýralar ki ;
Kendi yüzlerini el yordamýyla bile bulamayanlardýr…
Bir akþamüstü serinliðinde
Bana kýrlangýçlar anlattý bunu
Bir sahte kargaþadan yedi iklim uzak bir yerde doðdum ,
Güneþi görüp baþýný dimdik tutan günebakanlar gibi yaþadým…
Meyvasýný taþýyamayan dallarýn yanýk sesi
Duasý kahýr hatiplerin hüzün çalgýsý ,
Lal edilmiþ dillerde bir baþý bozuk isyan notasýydým…
Kimse bilmez ,
Hiç kimse bilmez…
Sarp ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.