hasret ve hüzün...

adý hasret soyadý hüzün yalnýzlýðýmýn...
seni aradým ey yar!...
çilesinde yoðruldum sevdanýn.
kimbilir kaç sonbahar uzaktayým gözlerine,
hangi yazý bekliyor ömür,
bedeli kaç güz yapraðýdýr
bu yorgun hayatýn.
seni sordum ey yar!...
sýladan gurbete yol tutmuþ
bütün kuþlara,
hatýr gönül bilmeyen uzun yollara
yaz bahar tanýmayan yorgun kýþlara.
daða,taþa ve dinmek bilmeyen bütün aþklara.
dinle yar,duy beni.
sürgün bedenimin her zerresinde sen varsýn
ve senin adýn var yitirmek üzere olduðum
aklýmýn her köþesinde.
anla yar,deli oldu bu gönül
senin aþkýna.
özlemim sana ve en asi gözleri
dize getiren bakýþlarýna.
seni buldum ey yar!...
bitkin yürüyüþlerin son adýmýnda,
yar diye sýzlayan kalbimin son atýþýnda
söyle yar,zor mudur yeniden sevmek,
öfke çiçeklerini
söküp atmak gönül bahçesinden.
zor mudur aþýk olmak,
kara kýþlarla dolu ömrümüzde kardelen olmak.
vurup zincirleri mazi kapýsýna çýkýp gitmek zormudur.
ey yar,ey sevgili!...
sürgündeki sevmelerin ýzdýrabýdýr bu,
hayatý boyunca ihanet etmemiþ ruhumun ateþidir bütün
çoþkun ýrmaklara inat.
belkilerle ve keþkelerle geçirdiðim
boþ zamanlarýn bedelidir yalnýzlýðým....
habersiz sevmek güzeldi ey sevgili,
bildiðini bilmek ise bir ömre bedel...
...
gülbey...
Sosyal Medyada Paylaşın: