İÇİMDEN…

Ýçimden þehirler geçiyor
Sana bakýyorum her sokak aralýðýnda
‘Ýþte orada’ diye baðýrmak geliyor içimden
Çýðlýklarým sarsýn istiyorum tüm semayý
Sensizliðim dillensin sesimde
Duysun herkes içimdeki matemi
Sensizliðin ne katlanýlmaz olduðunu,
Benim bildiðim gibi sen de bil istiyorum
Ama yoksun, yine yoksun
Sanki hiç olmamýþ gibi yoksun…

Ýçimden þehirler geçiyor…
Sen, Ankara olmalýsýn
Varlýðýmýn baþkenti
Bütün uzuvlarým önce senden alýyor emri
Sen, geç dersen geçiyor damarýmdan kaným
Ýþte öyle muhtacým sana...

Ýçimden mevsimler geçiyor…
Nisan yaðmurlarýnda ýslanýyorum seninle…
Ama sen, sonbahar olmalýsýn
Kavuran sýcaðýn ardýndan serinleten
Yemyeþil kâinatýn ardýndan sarartan…
Yaðmur damlalarý benim üzerime gökyüzünden inmiyor
Gözlerimden kalbime süzülüyor
Orada sana çaðlýyor kalbimin pýnarlarý…
Senin adýnla dalgalanýyor, çarpýyor içime…
Sen nerede olursa ol, benim içimden
Hep sen geçiyorsun
Ben hep sana baðýmlýyým…


Sosyal Medyada Paylaşın: