Yaþanmýþlarýn izlerini taþýrmýsýn yanýnda.
Ben yolundan giderim sensizliðin acýmasýzca.
Belki bir umuttur benimkisi belkide karanlýk bir rüya,
Hani uyanmak istersinde,
Kalkamazsýn bedenin yorgunlukta.
Hatýrlarmýsýn ilk gün kapýnda,
Ben vardým, elimde sýcak poðaçamla,
Sense akasya’nýn yumuþak dokunuþuyla.
Kendime daim derim,unutmak bana göre deðil.
Þehrin her sokaðýnda,denize bir bakýþýmda,
Seni görüyorum,
Özlemek bile güzel seni saklý sevdamla.
Bilirmisin beyoðlunda bir kahvenin dumanýnda,
Ben varým bundan sonra.
Aðlamak sýradanlaþtý artýk,
Çekilmez bir haldeyim ruhum yaþlýlýkta.
Yaðmurun saðnaðýnda, yapraðýn aðaça küsüþü gibiyim.
Sen yoksan yanýmda ,bundan sonra.
Gülüþlerim yok,yüreðim çýrýlçýplak sonbaharda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.