Bulunmadý çaresi, benimki dil yarasý,
Susayan þu gönlüme yaðmur gibi doluver.
Sevdi de oldu gönlüm, gönlünün maskarasý,
Dinsin yürekte hasret, misafirim oluver!
Kalp göze amadedir, göz gördüðünü sever!
Söküp atamýyorum, beynimin çarkýndasýn,
Çýktýn gönül çizgimden, arzunun arkýndasýn,
Ýnkâr etme gül yüzlüm her þeyin farkýndasýn!
Gel muhabbet baðýma, istediðin gülü der,
Kalp göze amadedir, göz gördüðünü sever!
Hiçbir yürek dayanmaz, vefasýzýn cevrine,
Akýl ermiyor artýk, ahir zaman devrine,
Kimse yetiþemedi, bu dünyanýn fevrine!
Gel bülbül ol baðýmda, þakýyarak ötüver,
Kalp göze amadedir, göz gördüðünü sever!
Gülistanýmda gülsün, yapraðýndaki harým,*
Güz gülleri kurutur, olsana nevbaharým,
Yüreðindeki közüm, dudaðýndaki harým!**
Ne olur bir kerecik, yüreðimde bitiver,
Kalp göze amadedir, göz gördüðünü sever!
Niye hep hercaisin, bakmazsýn encamýna,
Pes ettim ben önünde, tüm âþýklar namýna,
Didene dil besteyim, hastayým endamýna!
Þu garibin küllenen, bacasýndan tütüver,
Kalp göze amadedir, göz gördüðünü sever!
Bedestanda gül bitmez, yoktur Ümit’im çare,
Aþkýndan pervaneler, tek tek düþerler hare,
Dil gir olalý kalbim, yokluðundan avare!
Sana açýk pencerem, çýk gel hadi bu seher,
Kalp göze amadedir, göz gördüðünü sever!
Ankara – 05.08.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
* Gül yapraðýndaki bir tür beyaz böcek.
** Sýcak, kýzgýnlýk, yakýcý.
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL Hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.