denize karþý oturmuþ eski bir banktýr
kýrýk iki parmaðýný birbirine kýrmýzý kurdeleyle baðlamýþtýr
çocuktur
aðzýna kadar dolu bir sürahinin kýrýk yanýdýr
yarý floresan aydýnlýðýnda
akar kentin patlak borularýndan
denize karþý oturmuþ eski bir banktýr
her tutku ayrý bir façadýr cilasýnýn üzerinde
ve her aþkýn
iki ya da üçüncü halidir yalnýzlýðý
kendini ýsýtamazken kandiller
sýfýrýn altýnda iken soðuk
varlýðýn
içimde seðiren yüzyýllarýn tuhaflýðý
saçlarýnsa okyanuslarýmý sýyýran masmavi býçak
denize karþý oturmuþ, orada eskimiþiz ya
boynun hala elma kokuyor ya
iþte onun aþkýna..
yak bütün deniz fenerlerini
dinsin içimdeki bu girdap
ya da vur
en kuytu gazete köþelerinde yazsýnlar bu cinayeti
denize karþý bir banka tutunmuþ
balýkçýlarýn að atma mevsimini bekler gibi
paltoma vursa diyorum olta
kentin daha sýcak semtlerine savururmu bedenimi ?
bil ki
denize düþme ihtimalim olsa
yapardým bu deliliði..
sekizsekizikibindokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.